Door: Ted van der Meer

Nederland is weer opengegaan. Dat betekende voor mij een uitgesteld weekendverblijf in Rotterdam. De stad van Feyenoord, North Sea Jazzfestival, ABN AMRO Word Tennis Tournament, Eurovisie Songfestival en de man die onlangs werd uitgeroepen tot ‘beste burgemeester van de wereld’, Ahmed Aboutaleb.

Het werd een verblijf op de ss Rotterdam, een klassiek stoomschip. Dat wilde ik altijd al, als waterliefhebber, maar het kwam er nooit van. Ik stortte me op de grillige geschiedenis van Rotterdams mooiste. In de jaren 50 van de vorige eeuw was Holland Amerika Lijn (HAL) de eigenaar. Het prachtige, 228 meter lange schip was voor velen een icoon van de wateren. Jarenlang was het een heen-en-weer tussen Rotterdam en New York. Het hield op toen de luchtvaart het overnam. Efficiënter en goedkoper. De economie wint het altijd. In dit geval ten koste van de ss Rotterdam.

Het werd verscheidene keren verkocht. Toen eigenaar Premier Cruises failliet ging, lag het schip jarenlang te verpieteren in de haven van Freeport (Bahama’s). Desondanks bleef er in ons land belangstelling voor het schip. De Rotterdamse bevolking pikte het niet dat ‘onze ss Rotterdam’ weleens gesloopt zou kunnen worden.

Volgens de geschiedenis is de ‘Stichting Behouden Stoomschip Rotterdam’ de oervader/-moeder en dus de redder van het prachtige schip. De manier waarop dat resultaat tot stand kwam, verdient geen hoofdprijs. Het heeft ongelooflijk veel geld gekost. Er rolden koppen. Maar uiteindelijk was het eindproduct zeer geslaagd. De inrichting, de service, de kwaliteit van eten en drinken – het is allemaal top, heel soms subtop omdat er weleens te weinig personeel is. Horecaproblemen, waar niet?

Het schip, nu een ‘botel’, ligt permanent aangemeerd in Katendrecht, ooit het middelpunt van de Rotterdamse seksindustrie. Sinds 2013 is WestCord Hotels de eigenaar van het schip. Hierdoor kwamen twee partijen van vroeger weer bij elkaar. De ss Rotterdam en Hotel New York, het voormalige hoofdkantoor van de Holland Amerika Lijn.

Ik had het geluk dat ik in contact kwam met enkele ‘makers’ van het stoomschip-nieuwe-stijl. Ze vertelden hoe keihard er gewerkt werd. Het was als het ware bloed, zweet en tranen. Er viel wel eens een vloek, er waren op hoog niveau conflicten, maar uiteindelijk ging het maar om één ding: “Onze ss Rotterdam moet en zal er komen, in al zijn glorie”. Letterlijk citaat van een van de mannen.

Wat een wilskracht, wat een liefde voor de stad! Rotterdammers zijn noeste werkers. Ze gaan door riemen en ruiten. De mooiste quote die ik oppikte in de Ocean Wine Bar, het middelpunt op de late avond, was deze: “Toen de ss Rotterdam aanmeerde, had ik het gevoel dat ons meissie weer thuis was!” Als ik me niet vergis, zag ik een traantje. Zo diep zat het, bij mijn nieuwe vrienden uit de Maasstad.

* Deze column werd gepubliceerd op 13-10-2021. Hij kwam tot stand dankzij de steun van Accon avm, een van de grootste acccountantsbedrijven van Nederland. De schrijver is in zijn TED Talk’s geheel onafhankelijk.
Alle columns zijn op meerdere platforms te lezen, o.a. op de website van Accon avm – dat ruim 7.500 vaste volgers heeft -, Facebook, Twitter, Instagram en tedvandermeer.nl.

Reageren: ted@epte.nl

Wil je meer lezen?

Bekijk deze publicaties