Het ‘nieuwe normaal’

15 februari 2022

Door: Ted van der Meer

Naast corona raast een ander virus over de wereld. De #MeToo-beweging begon in 2017 in Amerika, aangespoord door actrice Alyssa Milano. In mijn archieven kwam ik het eerste grote Nederlandse schandaal tegen in een artikel uit 2018 op nu.nl. De kop luidde: ‘Bijna helft artiesten in culturele sector heeft #metoo-ervaring gehad’. Het artikel was gebaseerd op een representatief onderzoek waaruit naar voren kwam dat 45% van de geënquêteerden weleens met seksueel grensoverschrijdend gedrag te maken hadden gehad.

Een sprong naar dit jaar. Een lawine aan affaires kwam naar buiten. BOOS, het onlineprogramma van BNNVARA, onthulde het misbruik bij The Voice. Het (extra) schrijnende was dat het daar ook ging over kinderen jonger dan 18 jaar. Beroemdheden werden gebrandmerkt als misbruikers.

Daarna volgden onder meer een Tweede Kamerlid dat moest aftreden, een bekende journalist van een landelijke krant die door de mand viel en recent het gedwongen ontslag van de technisch directeur van Ajax – pikant ook wel ‘de beste directeur die Ajax ooit gehad heeft’. En misschien wel het grootste schandaal, dat van de – vaak piepjonge – turnsters die niet veilig waren in de trainingshallen.

Deze ‘rollercoaster’ van ellende, is inmiddels doorgedrongen tot de haarvaten van onze maatschappij. Het is, naast de Olympische Spelen, het belangrijkste gesprek van de dag geworden. Alle grote talkshows hebben het erover. De dagbladen maken vele pagina’s vrij voor dit item. Ook binnen het bedrijfsleven staat het onderwerp inmiddels hoog op de agenda en is er bijna geen vertrouwenspersoon meer te vinden met een lege agenda.

“Is dit alles niet overdreven?”, hoor ik menigeen zeggen, “we hebben immers al zoveel crises, zoals de woningnood, de inflatie, bedrijven die het hoofd niet of nauwelijks boven water houden, kinderen voor wie geen hulp is.” Enzovoort.

Allemaal waar. En op al die thema’s moeten we ons beslist blijven focussen. Maar toch vind ik dat we alles op alles moeten zetten om bovengenoemde uitwassen proberen te voorkomen. Dat gaat niet zomaar. Bekeuren, mensen opsluiten… soms moet het. Meiden en vrouwen weerbaarder maken, zeker. Jongens en mannen blijven aanspreken op hun gedrag, absoluut. Maar in het grote geheel moet er vooral gewerkt worden aan systemen die ervoor zorgen dat meisjes en vrouwen zich te allen tijde veilig kunnen voelen. Dat ze zonder angst op straat kunnen lopen. Op de werkvloeren van bedrijven, opleidingen en topsportcentra gezien worden als collega en niet als ‘prooi’.

Dat dient het ‘nieuwe normaal’ te worden! Als we een prettiger, open en diverse samenleving willen – voor vrouwen èn mannen – zal er hard gewerkt moeten worden, via scholing en opvoeding. De tijd is er rijp voor.

• Deze column werd gepubliceerd op 15-2-2022. Hij kwam tot stand dankzij de steun van Accon avm, een van de grootste acccountantsbedrijven van Nederland. De schrijver is in zijn TED Talk’s geheel onafhankelijk.
  Alle columns zijn op meerdere platforms te lezen, o.a. op de website van Accon avm – dat ruim 7.500 vaste volgers heeft -, Linkedin, Facebook, Twitter, Instagram en tedvandermeer.nl.

Reageren: ted@epte.nl